ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Πολλά πράγματα που σε κολάζουν λέγονται αυτές τις άγιες μέρες, από πολλές πλευρές. Από τους υποψήφιους αρχηγούς της Ν.Δ., ας πούμε, που αν και βρίσκονται σε ρητορική ύφεση, εξακολουθούν να ανταγωνίζονται ποιος είναι ο καλύτερος αντι-Τσίπρας. 

Η ​​προσφυγική / μεταναστευτική κρίση έχει επαναφέρει στην επικαιρότητα τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και εκκρεμότητες. Το στάτους κβο έχει συντηρηθεί από τη Συνθήκη της Λωζάννης έως σήμερα.

Μελέτησα τη συνέντευξη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην εφημερίδα «Financial Times». 

Τα φετινά «βαριά» αναγνώσματα με οδήγησαν σε μία αποκλειστική απόφαση: Ποτέ πια βαρύ βιβλίο! Αν υπάρχει ηλεκτρονική έκδοση, έχει καλώς. Αν όχι, ο συγγραφέας έχασε έναν αναγνώστη. Ζούμε στον 21ο αιώνα!

Στις 6 Ιανουαρίου 2016 απονέμεται στον Έλληνα μαθηματικό Κωνσταντίνο Δαφέρμο στις ΗΠΑ το βραβείο Norbert Wiener για το έργο του στις Μερικές Διαφορικές Εξισώσεις, χαρακτηριζόμενος ως ένας από τους κορυφαίους ειδικούς του αιώνα στη θεωρία των νόμων Διατήρησης.

Ο ρεπόρτερ Κατάλευκος στεκόταν αμήχανος μπροστά στο κομπιούτερ του Τζώνη. Ο νεαρός βοηθός του είχε προβάλει τρεις φορές το ντοκιμαντέρ του Πολ Μέισον του βρετανικού Chanel-4, το οποίο είχε γυριστεί μία ολόκληρη βδομάδα πριν επιβληθούν τα capital controls. 

Η​​ ώρα του Big Bang του ελληνικού πολιτικού συστήματος φτάνει. Το «θηρίο» συνεχίζει αχόρταγο να καταβροχθίζει πολιτικούς, κόμματα, πρωθυπουργούς και ό,τι άλλο βρει μπροστά του. 

Αθήνα - Από το 2008, οι διασώσεις των τραπεζών περιελάμβαναν σημαντικές μεταφορές των ιδιωτικών απωλειών στους φορολογούμενους της Ευρώπης και της Αμερικής.

Πάντως, ό,τι και να πείτε, είναι αξιοθαύμαστη η επιμονή, αλλά και η πονηριά -αλώπηξ λιμώττουσα...- με την οποία το γνωστό Συγκρότημα σκαρώνει, σφυρηλατεί, παράγει, και ρίχνει στην καθημερινή κατανάλωση την ιδέα της οικουμενικής.

Ενας υπουργός έχει, ασφαλώς, δικαίωμα-ίσως και υποχρέωση-να θεωρεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό «εγγύηση για την καλή λειτουργία της δημοκρατίας». Μια κοινοτοπία, άλλωστε, λέει. Μπορεί, επίσης, να θεωρεί «εγγύηση» και  έναν πρώην Πρωθυπουργό, αν τον έχει τόσο πολύ μέσα στην καρδιά του. Γούστα είναι αυτά.
 

Ο Τζώνης είχε μπει φουριόζος στο γραφείο, κρατώντας δυο μεγάλες τσάντες ξέχειλες από τρόφιμα και μεταχειρισμένα ρούχα.  

Σκέφτομαι τη γενιά μου και τη φουρνιά μου. Εμάς που γεννηθήκαμε στη δεκαετία του '60. Τη γενιά “του ΠΑΣΟΚ”, όπως λέει το κλισέ. 

Η ​​χώρα μοιάζει με καρυδότσουφλο εν μέσω της τέλειας καταιγίδας. Πέντε χρόνια κρίσης έχουν διαλύσει ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος. 

Αφού το έφερε η τύχη μας να ζούμε στον καιρό της κατανόησης, ας πούμε ότι κατανοούμε αυτό που έγινε στην Ειδομένη.

Εικοσιεφτά χρόνια μετά; Μέχρι και φονικό λες ότι παραγράφεται (που λέει ο λόγος). Πόσο μάλλον ένας διορισμός για μαϊμού πτυχίο. 

Στη σελίδα 1.018 της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως (τεύχος Α΄, αριθμός 94) από τη 14η Αυγούστου 2015, σημειώνεται το παρακάτω...

Ο κύκλος μεταξύ σοσιαλιστικών και καπιταλιστικών κυβερνήσεων τις τελευταίες δεκαετίες έχει σκιαγραφηθεί σαν ένας κύκλος μεταξύ της παραγωγής και συσσώρευσης πλούτου και της διανομής αυτού.
 

Η κυβέρνηση και η χώρα θα βρεθούν σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι μέχρι τον επόμενο Φεβρουάριο. 

Προσπαθώ να γελάσω λίγο με αυτή την υπόθεση των Ελληνίδων φοιτητριών που εκδίδονται για μια τυρόπιτα κουρού. Αλλά δεν μπορώ ούτε να χαμογελάσω. Γιατί το ξένο μέσο ενημέρωσης δεν είναι κανένα της πλάκας.

Η δεκαετία του ’60 είδε την άνθιση της ελληνικής βιομηχανίας. Ο Έλληνας καταναλωτής που αποκτούσε το (εξ αντιπαροχής) διαμέρισμά του χρειαζόταν εξοπλισμό: έπιπλα, ψυγείο, κουζίνα, θερμοσίφωνα.