Γιάννης Παπαμιχαήλ: «Βίωσα τα πιο δύσκολα λεπτά της ζωής μου όταν έκλεισα τα μάτια της μητέρας μου»-Ο γιος της Αλίκης Βουγιουκλάκη μιλάει για την μεγάλη σταρ 18 χρόνια μετά το θάνατο της

18 χρόνια έπειτα από το θάνατο της Αλίκης Βουγιουκλάκη, ο Γιάννης Παπαμιχαήλ με την ασφάλεια που φέρει η απόσταση των ετών από το γεγονός που ανέτρεψε εξ ολοκλήρου τη ζωή του, αλλά και την συγκίνηση που πάντα προσδίδει η αναφορά στη μητέρα του εξομολογείται στο ΕΓΩ!weekly και στον Γιάννη Βίτσα άγνωστες στιγμές τους



“Η πιο συγκινητική στιγμή με τη μητέρα μου ήταν όταν της έκλεισα τα μάτια. Βίωσα τα πιο δύσκολα λεπτά της ζωής μου. Αισθανόμουν σα να παρακολουθώ μία ασπρόμαυρη ταινία με άσχημο τέλος. Προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου ότι δε με αφορούσε για να μπορέσω να αντιμετωπίσω ότι γίνονταν. Ήταν πολύ δύσκολο να αντιληφθώ οτιδήποτε”

'Ενας απλός άνθρωπος με ισχυρή προσωπικότητα!


Από την ανάγκη της να του μαγειρεύει, την επιθυμία της να βρίσκεται δίπλα σε όσους αγαπά μέχρι την απόλυτη σταρ με τη δυνατότητα προσωπικότητα η απόσταση εκμηδενίζονταν όταν και στους δύο ρόλους πρωταγωνίστρια ήταν η Αλίκη. Άλλωστε στην καθημερινότητα της ήταν πρώτα απ' όλα μια γυναίκα απόλυτα δοτική. Ο Γιάννης Παπαμιχαήλ ομολογεί“ Δεν είχε καμία σχέση με την εικόνα της σταρ που της είχαν οριοθετήσει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ήταν πολύ απλός άνθρωπος. Θυμάμαι ότι λάτρευε να μου μαγειρεύει και επιθυμούσε επίσης πολύ κατά τον ίδιο τρόπο να φροντίζει τους φίλους της. Ήθελε να φτιάχνει η ίδια το φαγητό όταν την επισκέπτονταν σπίτι αγαπημένα πρόσωπα και η κυρίαρχη ανάγκη της ήταν να περάσουν όσο το δυνατόν πιο όμορφα μπορούσαν. Λάτρευε τα ζώα και ιδίως τα σκυλιά. Στο σπίτι του Θεολόγου είχαμε δύο σκυλάκια Δαλματίας, το Ρέξ και την Εβίτα. Ήταν μία προσωπικότητα πολύ ισχυρή όχι μόνο στο θέατρο αλλά και στις προσωπικές της σχέσεις. Βλέπεις ότι ακόμα και σήμερα μεγαλώνουν γενιές μαζί της. Αποτελεί πραγματικά φαινόμενο.


Μία ματιά αρκούσε...


Είχαν σχέση λατρείας, ίσως γι' αυτό ακόμα και μία κίνηση, ήταν αρκετή για να κατανοήσει ο ένας τα θέλω του άλλου Ο Γιάννης Παπαμιχαήλ αναφέρει “Αγαπιόμασταν πολύ...Με την Αλίκη επικοινωνούσαμε με τα μάτια. Είχε πολύ έντονο χαρακτήρα που με μία μόνο ματιά της αντιλαμβανόσουν ακριβώς τι ήθελε να πει. Σκέπτομαι με νοσταλγία όλα όσα έζησα με τη μητέρα μου”



Πρόλαβα πριν πέσει σε κόμμα να της πω ότι την αγαπώ πολύ. Το γνώριζε φυσικά αλλά είχα ανάγκη για μία ακόμα φορά να της το εξομολογηθώ. Όταν το ανάφερα μου απάντησε με συγκίνηση “Το ξέρω παιδί μου”

Τα πάρτι, η Madonna ο Frank Sinatra και ο μπαμπάς Παπαμιχαήλ!


Αλίκη και Γιάννης ήταν ένα. Από τα μεγάλα πάρτι μέχρι και τις πιο τρυφερές προσωπικές στιγμές κάθε μνήμη έχει την αφήσει την στάμπα της στην καρδιά του γιου της ηθοποιού. Κυρίαρχη ακόμη και σήμερα παραμένει η στιγμή που η ελληνίδα σταρ ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ και ο έφηβος Γιάννης βρέθηκαν μαζί στην Αμερική στα μέσα της δεκαετίας του 80 για τις ανάγκες μιας περιοδείας που πρωταγωνιστούσαν οι δύο σπουδαίοι ηθοποίοι. Ήταν η μοναδική στιγμή που ο ίδιος αισθάνθηκε πώς ήταν ενωμένοι “ Δε θα ξεχάσω τα πάρτι που διοργάνωνε τόσο κάθε Χριστούγεννα, όσο και κατά τα γενέθλια της. Θεωρούνταν τα ωραιότερα της Αθήνας. Επίσης πηγαίναμε συχνά σε συναυλίες ανά τον κόσμο Θυμάμαι ότι είχαμε παρακολουθήσει την Daiana Ross, το Frank sinatra και τη Madonna το 1985 στην Αμερική. Ήταν πάντοτε δίπλα μου σε κάθε επιθυμία. Ακούγαμε μουσική μαζί. Λάτρευε τη Barbara Streizant. Κράτω καταγεγραμμένη έντονα όμως στη μνήμη μου μία περιοδεία κατά την οποία είχαμε περάσει μοναδικά. Συνεργάζονταν με τον πατέρα μου και με είχαν πάρει μαζί τους στην Αυστραλία και τις Ηνωμένες πολιτείες. Ήταν υπέροχα. Με το Δημήτρη είχαμε χτίσει μία εκπληκτική σχέση σ' εκείνο ταξίδι. Είχαμε τρομερά πολλές κοινές δραστηριότητες. Ήταν ίσως από τις πιο ζέστες κοινές στιγμές σας. Μετά από χρόνια ήμασταν και οι τρεις μαζί ως μία ενωμένη οικογένεια”.


Το τέλος


23 Ιουλίου 1996. Οι δυο τους ήξεραν καλά πώς το τέλος του πιο επώδυνου ίσως έργου είχε φτάσει. Ένα “ Σ' αγαπώ πολύ” ήταν αρκετό..Η απρόμαυρη ταινία ξεκινούσε... Ο Γιάννης Παπαμιχαήλ θυμάται “Η πιο συγκινητική στιγμή με τη μητέρα μου ήταν όταν της έκλεισα τα μάτια. Βίωσα τα πιο δύσκολα λεπτά της ζωής μου. Αισθανόμουν σα να παρακολουθώ μία ασπρόμαυρη ταινία με άσχημο τέλος. Προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου ότι δε με αφορούσε για να μπορέσω να αντιμετωπίσω ότι γίνονταν. Ήταν πολύ δύσκολο να αντιληφθώ οτιδήποτε. Πρόλαβα πριν πέσει σε κόμμα να της πω ότι την αγαπώ πολύ. Το γνώριζε φυσικά αλλά είχα ανάγκη για μία ακόμα φορά να της το εξομολογηθώ. Όταν το ανάφερα μου απάντησε με συγκίνηση “Το ξέρω παιδί μου”. Κρατώ από το χαρακτήρα της ότι αντιμετώπισε με τρομερή αξιοπρέπεια και αξιοθαύμαστη τόλμη ότι συνέβη . Δε μπορούσες να διαχειριστείς μία τέτοια κατάσταση. Δε φοβήθηκε ούτε στιγμή. Πολλές φορές έδινε και σε εμάς κουράγιο”.



Κράτω καταγεγραμμένη έντονα στη μνήμη μου μία περιοδεία κατά την οποία είχαμε περάσει μοναδικά. Συνεργάζονταν με τον πατέρα μου και με είχαν πάρει μαζί τους στην Αυστραλία και τις Ηνωμένες πολιτείες. Ήταν υπέροχα. Με το Δημήτρη είχαμε χτίσει μία εκπληκτική σχέση σ' εκείνο ταξίδι. Είχαμε τρομερά πολλές κοινές δραστηριότητες. Ήταν ίσως από τις πιο ζέστες κοινές στιγμές σας. Μετά από χρόνια ήμασταν και οι τρεις μαζί ως μία ενωμένη οικογένεια”.

Η απόσταση από τους συγγενείς!

2014. Στο πρώτο νεκροταφείο Αθηνών ο γιος της Αλίκης Βουγιουκλάκη και τα αδέλφια της επιλέγουν ξεχωριστά να κάνουν την επιμνημόσυνη δέηση “Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει. Και άλλες φορές έχει γίνει κάτι αντίστοιχο στο παρελθόν. Με στεναχωρεί ότι δεν έχουμε επαφή. Πάντα φταίνε και οι δύο πλευρές για τα όποια προβλήματα αναπτύσσονται σε μία οικογενειακή σχέση. Ελπίζω κάποια στιγμή να τα βρούμε”.