ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Πως η χρεοκοπημένη Ελλάδα θα μπορέσει να συντηρεί επ’ αόριστον  ένα σύστημα δημόσιας παιδείας με αναλογία 8,3 μαθητές ανά εκπαιδευτικό όταν ο μέσος όρος των χωρών με ευημερούσες οικονομίες διαθέτουν αναλογίες 12 μαθητές ανά εκπαιδευτικό;  

Επειδή κανείς πολίτης δεν περιμένει ούτε προκοπή ούτε άσπρη ημέρα από το μεγαλύτερο μέρος των 300 της Βουλής, πιστεύω ότι δεν χάθηκε ο κόσμος αν οι περισσότεροι μετακομίσουν στη λαχαναγορά, που τους ταιριάζει καλύτερα, ώστε να μην μολύνουν τα έδρανα που κάθισαν πρόσωπα με πραγματική πολιτική βαρύτητα, σοβαρότητα και ιστορία.

"Η σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα δεν μπορεί να διαρκέσει για πάντα. Λειτουργώντας επί 25 χρόνια στην πρώην Σοβιετική Ένωση, και σε χώρες όπως η Ναμίμπια και η Ινδονησία, η εταιρεία μας είναι αρκούντως έμπειρη να εργαστεί σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από μεταβλητότητα και δημιουργεί προκλήσεις".

Με βάση τη μελέτη της McKinsey «Greece 10 years ahead», ο ελληνικός τουρισμός μπορεί την επόμενη δεκαετία να συνεισφέρει σχεδόν το 40% της μελλοντικής ανάπτυξης της χώρας.Για να συμβεί όμως αυτό θα πρέπει να γίνονται ετήσιες επενδύσεις ύψους 2,5 δισ. ευρώ.

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν σήμερα ότι αυτό που τους έχει οδηγήσει στην καταστροφή είναι το μνημόνιο. Πίστεψαν τις ανοησίες που τους πούλησαν οι πολιτικοί, ότι μία αόρατη δύναμη μας οδήγησε στην καταστροφή και όχι όσοι διαχειρίστηκαν τις τύχες της χώρας. Σήμερα φαίνονται όλο και πιο καθαρά όλοι εκείνοι που κερδοσκόπησαν σε βάρος του πόνου ενός ολόκληρου λαού και εμπορεύτηκαν τους φόβους του. 

Το να επιχειρήσει να μπει κανείς στο μυαλό του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Τάσου Κουράκη, φαντάζομαι πως θα είναι κάτι απείρως πιο σουρεαλιστικό από την κινηματογραφική ταινία «Στο Μυαλό του Τζον Μάλκοβιτς» που έσπαγε ταμεία πριν από δεκατέσσερα χρόνια.

Με αφορμή την επικείμενη επέτειο της εξέγερσης του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ το 1973 παρατίθενται δύο πίνακες με στοιχεία συλληφθέντων από την περιβόητη αυτή στρατιωτική αστυνομία. Η ΕΣΑ αποτέλεσε το πανίσχυρο χέρι της δικτατορίας με την τρομοκρατία του οποίου  ήλεγχε τις Ένοπλες Δυνάμεις και τον πληθυσμό.

Μια Κεντρική Τράπεζα χωρίς κυβέρνηση και κυβερνήσεις χωρίς Κεντρική Τράπεζα. Αυτή είναι η συντριπτική ανοησία της Ευρωζώνης και ο λόγος που επέβαλε στον εαυτό της, για δεύτερη φορά από το 2009, την Ύφεση.

Εξαιρετικός ήταν ο Αλέξης Τσίπρας στον τηλεοπτικό του διάλογο με την Έλλη Στάη στη ΝΕΤ το βράδυ της Δευτέρας. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η οικοδέσποινα είναι πολύ στις καλές της τελευταίως και δεν διστάζει να θέσει «δύσκολες» ερωτήσεις, θεωρώντας πως ο καλεσμένος της δεν χρειάζεται «προστασία» και είναι ικανός να απαντήσει σε οτιδήποτε. Και ο Τσίπρας απάντησε καθαρά και ξάστερα σε όλα, με σαφήνεια, με διαύγεια και με το χαμόγελο.

Είναι απορίας άξιο πώς όλοι οι δείκτες σε αυτή τη χώρα υποχωρούν, ενώ ο δείκτης της υποκρισίας (μας) παραμένει τόσο υψηλά. Να ξεκινήσω με τα "τρομοκρατικά". Αγανάκτησαν ορισμένοι κυριακάτικοι "αναλυτές" για τα "τυφλά χτυπήματα των τρομοκρατών στο Mall". «Θα μπορούσε να είχε σκοτωθεί κόσμος», είναι το συμπέρασμά τους, ενώ εντάσσουν στο ίδιο "τρομοκρατικό σχέδιο" και την "επίθεση με καλάσνικοφ στο γραφείο του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας".

«Όταν "μαυρίσει" το χιόνι τότε θα κάνω αίτηση στις αρχές για να αποφυλακιστώ εξαιτίας αρρώστειας, ματαιοπονεί το κράτος αν περιμένει να αρρωστήσω», μου είχε πει πριν από 7 χρόνια ο Νίκος Ντερτιλής, τελευταίος φυλακισμένος από τους πρωταίτιους του πραξικοπήματος του 1967. Ήταν ήδη τότε 85 ετών και αναρωτιόμουν πού έβρισκε τόση αυτοπεποίθηση.

Στις αρχές της πρώτης δεκαετίας αυτής της εκατονταετηρίδας και καθώς η Ελλάδα βάδιζε με γοργό βήμα προς το ευρώ, τα ιδρύματα των γερμανικών πολιτικών κομμάτων, κάτι σαν το δικό μας ΙΣΤΑΜΕ ή το Ινστιτούτο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αποτραβιόντουσαν από την Ελλάδα το ένα μετά το άλλο.

Μέσα στην τάξη υπήρχε αναβρασμός. Οι 16χρονοι μαθητές και μαθήτριες μιλούσαν με ένταση. Ένιωθες την οργή να ξεχειλίζει. Ο εξυπνάκιας της ομάδας πεταγόταν στις πλέον ακατάλληλες στιγμές εμποδίζοντας τους συμμαθητές του να λάβουν τον λόγο.....

Δεν έχω λοιπόν κανένα πρόβλημα να γράψω πως πράγματι το ταξίδι του Αλέξη Τσίπρα στις ΗΠΑ έχει θετικές εκπλήξεις. Πρώτη θετική έκπληξη το περιεχόμενο της ομιλίας του στο Ινστιτούτο Brookings. Ισορροπημένο αλλά και ξεκάθαρο στα σημεία που όντως έπρεπε να είναι. Αφενός είπε ότι δεν θα σκίσει τις δανειακές συμβάσεις και θα κρατήσει την Ελλάδα στην ευρωζώνη, για την οποία όμως πρότεινε ένα New Deal, παραπέμποντας στον Ρούσβελτ και το Κραχ του 1929. ΥΓ1: Not bad, Alexis. Αν είχες μιλήσει κι αγγλικά στο Brookings θα ήταν ακόμα καλύτερα για σένα. Γι αυτό σου λέω: Διάβασμα. Διάβασμα. Διάβασμα.

Πάμε στα τέσσερα χρόνια υποδείξεων των δανειστών να εφαρμοστεί ειδική πολιτικής πάταξης της φοροδιαφυγής και το μόνο που έχει γίνει είναι να κυκλοφορεί από το 2010 ένα κουρελόχαρτο με την μορφή νομοσχεδίου που μπαινοβγαίνει στα συρτάρια του υπουργείου Οικονομικών. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση ονειρεύεται επίτευξη φορολογικών στόχων τον Μάρτιο.

Αν η Ελλάδα δεν πείσει τους εταίρους και χρηματοδότες της ότι μπορεί να προχωρήσει σε ριζικές μεταρρυθμίσεις, κυρίως στο επίπεδο της δημόσιας διοίκησης, πριν το τέλος του 2013 θα υπάρξουν εκπλήξεις του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου             Είναι σαφές ότι οι ενδείξεις βελτίωσης που εμφανίζει η ελληνική οικονομία έχουν αρχίσει να σταθεροποιούνται και να γίνονται πιο ευδιάκριτες. Έτσι, συνεχίζεται η δημοσιονομική προσαρμογή, βελτιώνεται το ισοζύγιο πληρωμών, κινούνται ανοδικά οι εξαγωγές και σταθεροποιείται η βιομηχανική παραγωγή.

Επιτέλους, η ομιλία πέρασε. Το καλύτερο είναι χωρίς αμφιβολία το αίτημα για μια ψύχραιμη προσέγγιση, μια ορθολογική συζήτηση και την έναρξη των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους της Βρετανίας. Είναι πολύ σοφό να προσπαθήσουμε πρώτα και να αλλάξει το status quo και στη συνέχεια να υποβληθεί το αποτέλεσμα στο κοινό για την έγκριση ή την απόρριψή του. Αυτό ταιριάζει μια χαρά με τη βρετανική δημοκρατία και την ευχή του Cameron να συμφιλιώσει την Ευρώπη και το βρετανικό κοινό. Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό.

Πριν από λίγα χρόνια ο Γιώργος Βουλγαράκης είχε συνδέσει το «νόμιμο» με το «ηθικό». Τότε όλοι είχαμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το νόμιμο δεν είναι υποχρεωτικά και ηθικό. Σήμερα τίθεται το ερώτημα αν το νόμιμο είναι και δίκαιο.

Οι συζητήσεις, δηλώσεις και ομιλίες του Αλέξη Τσίπρα στην Ουάσιγκτον ανέδειξαν ευκρινώς τη στρατηγική επιλογή του να προσεγγίσει την Αμερική του Μπαράκ Ομπάμα. Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να αξιοποιήσει πολιτικά την εφαρμογή από τον δημοφιλή, στην Ελλάδα και τον κόσμο, Αμερικανό πρόεδρο μιας επεκτακτικής δημοσιονομικής πολιτικής που στοχεύει στην ενίσχυση της ζήτησης και στον περιορισμό της ανεργίας, σε αντιδιαστολή με την αυστηρή λιτότητα που απαιτεί η Γερμανία. Παράλληλα, ταυτίζεται με τις διακηρύξεις του Δημοκρατικού Προέδρου των ΗΠΑ υπέρ της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ανάγκης να καταβάλλουν οι εύποροι το τίμημα που τους αναλογεί.

Αν ο στρατηγός που έχει την ευθύνη ενός στρατεύματος αποφασίσει να δώσει μια αποφασιστική μάχη που ουσιαστικά θα κρίνει τον πόλεμο, πρέπει να επιλέξει προσεκτικά τον χρόνο, τον τόπο και το όπλο της σύγκρουσης. Ο αντίπαλός του προσπαθεί να κάνει το ίδιο. Κι όταν η μάχη ξεκινήσει, ένας απ’ τους δύο έχει μπει σ’ αυτή με πλεονέκτημα, άρα ξεκινά με μεγαλύτερες πιθανότητες να κερδίσει.